Een eer, een mooie benoeming, nieuwe dingen die op je af komen…
Allemaal dingen die horen bij een nominatie voor leraar van het jaar.
En dan hoor ik ook nog bij de genomineerden die het langst ooit genomineerd is. En dat komt natuurlijk door alle coronaperikelen die in deze tijd speelden.
Maar om even bij het begin te beginnen:
Om leraar van het jaar te worden, moet je uiteraard eerst genomineerd worden door iemand.
Zo ook ik.
Ik ben genomineerd door een oud-collega.
Dat krijg je overigens niet te horen tijdens je nominatie, mensen moeten zo vrij zijn om zelf tegen jou te zeggen dat ze je hebben genomineerd.
Uit alle inzendingen worden dan 10 genomineerden bekend gemaakt, voor elk van de sectoren (primair onderwijs, voortgezet onderwijs, speciaal onderwijs en het MBO).
Dat het een langlopend proces is, blijkt wel toen ik terug ging zoeken naar het moment dat de eerste 10 genomineerden bekend zijn gemaakt.
Dit was namelijk op 3 juli 2020!
Ondertussen is het alweer anderhalf jaar verder.
Het oorspronkelijke idee was dat de uiteindelijke finale eind januari 2021 plaats zou vinden op de NOT-beurs.
Genomineerd
Op 28 juni werd er ’s avonds naar mijn school gebeld.
Deze telefoon was doorgeschakeld naar onze administratie thuis.
Omdat ik in de avond niet veel met school doe, werd er gevraagd om de volgende ochtend terug te bellen naar ene Chantal Goedertier.
Zij is de huidige docent van het jaar speciaal onderwijs.
De volgende ochtend heb ik terug gebeld.
Uiteraard heb ik eerst even de naam op Google opgezocht, zodat ik een beetje voorbereid zou zijn.
Toen ik haar aan de lijn had, kreeg ik officieel de nominatie te horen en streed ik vanaf toen mee bij de laatste 10 van Nederland.
Na de bekendmaking via alle officiële kanalen kregen we ook te horen wat er van ons verwacht werd om bij de laatste drie te komen: een ‘motivatiebrief’, mijn cv en diploma’s en een filmpje waarin ik mijzelf voorstel en waar ik voor sta in het onderwijs.
Bij de laatste 3
Vanaf juli hadden we de tijd tot ongeveer eind september om dit in te sturen.
Hierna zou alles worden bekeken door een jury en zou op de Big Improvement Day (BID), twee weken voor de NOT, bekend worden gemaakt wie er in de top 3 belanden van zijn/haar sector.
Helaas was er eind 2020 wederom een lockdown en werden de BID en de NOT afgelast.
Tijdens een digitale bijeenkomst eind januari werden wel de laatste 3 bekend gemaakt.
Voor het speciaal onderwijs. Ik zat daarbij, samen met Wouter (Visio Rotterdam, school voor blinden/slechtzienden) en Ron (naaste collega van mij) en konden we vanaf toen gaan uit kijken naar de finale.
Maar tot waar we konden kijken…. niemand had een idee.
En toen zat ik bij de laatste 3 van Nederland.
Een hele eer, met een leuk krantenartikel in BN/DeStem, maar verder bleef het een beetje stil.
Tot maart/april.
We kregen te horen dat de BID toch doorgang vond, weliswaar in een digitale setting, maar ze wilden het onderwijs zeker niet overslaan.
Of wij als genomineerden ook ons zegje wilden doen. Dat zou plaats vinden in het AFAS in Leusden.
Alles voor het onderwijs en wij vol goede moed naar Leusden.
Allereerst, het gebouw met theater van AFAS is geweldig mooi.
Alles was top geregeld en ik wil hierbij nogmaals de dank uitspreken aan Ralph van Hessen!
Iedereen over het onderwijs
In het theater zouden wij via de livestream allemaal 1 vraag krijgen en die moesten we zo kort en bondig beantwoorden, want er was een strak tijdschema.
We waren dus eigenlijk maar een side-act, maar na die dag had iedereen het over het onderwijs op de BID.
Door ons, en met name Angela, liep het onderwijsgedeelte compleet uit en dat was voor het eerst in de historie.
Want stel één vraag aan elke docent, dan heb je gespreksvoer voor meerdere uren. Helaas hadden we per persoon maar 30 seconden, maar Angela dacht 12 maal 30 seconden.
Het was vooral heel leuk om te zien, als je op het podium staat, dat er mensen in paniek schieten achter de coulissen.
Want er moest gehouden worden aan de tijd en daar gingen we meer dan een dubbele tijd overheen.
Tijdens dit evenement hebben we al vele inspirerende mensen leren kennen.
Helaas kwam er voor Ron en mij een vervroegd einde aan deze dag door het overlijden van een leerling.
Ik wil hier niet te lang bij stil staan in de blog, maar het was een mooie, inspirerende dag met een zwarte rand.
Stilte, of toch niet…?
Ook na de BID bleef het weer lang stil.
Uiteraard zorgde de pandemie ervoor dat er lange tijd onzekerheid was wat er nu wel en niet mocht.
Ondertussen hadden wij met de 12 genomineerden wel contact.
En dat contact was goed, want als je met 12 bevlogen docenten bent in verschillende onderwijssectoren, kan je de passie er van af zien stralen.
Zo ontstond ook het idee om met elkaar een boek te schrijven dat we op 5 oktober, de dag van de leraar, uit zouden brengen.
Dit boek, genaamd Deaucent, hebben we ook uitgebracht en hierin beschrijven we allemaal 3 onderwijsverhalen die ons geraakt hebben in onze carrière als docent. (Dit boek is nog steeds te bestellen bij verschillende boekhandels)
Na de nominatie en finaleplek door de verkiezing Leraar van het Jaar 2021, bedacht de enthousiaste groep genomineerden dat het tijd is om Nederland kennis te laten maken met de dagelijkse onderwijspraktijk. We wilden een levensechte en liefdevolle schets van ons mooie vak maken en zo de lezer een kijk in onze klaslokalen bieden. Onderwijs, als je echt het verschil wil maken! Wees welkom. Angela Esajas, Cherelle Bouwen en Linda Mansveld uit het primair onderwijs. Ron Bouquet, Wouter den Engelsman en Jasper van der Noordt uit het speciaal onderwijs. Roy Helmerhorst, Valérie Ungerer en Ismail Aghzanay uit het voortgezet onderwijs. Kirsten Cuppen uit het middelbaar beroepsonderwijs.
De NOT werd afgelast
En toen kwam het steeds dichterbij….
De uitreiking en wie zichzelf leraar van het jaar mocht worden.
Het zou een fantastisch event worden op de NOT, nationale onderwijs tentoonstelling, in de Jaarbeurs in Utrecht.
Maar helaas.
Wederom corona en het aantal besmettingen dat in rap tempo opliep, gooiden roet in het eten.
De NOT werd afgelast en daarbij was er dus ook geen finale meer.
Gelukkig vond men het wel nodig alles door te laten gaan.
We waren ondertussen al bijna een jaar genomineerd als top 3, de huidige leraren van het jaar hebben het record in handen van langst zittende leraren van het jaar en er moest wat gebeuren.
Gelukkig kregen we te horen dat we op 4 december welkom waren op college De Brink te Laren.
De school van rector Eric van ’t Zelfde, ook bekend van Dreamschool.
Het was top geregeld onder de huidige situatie en mogelijkheden.
Pitchen
En toen de dag zelf.
We moesten ons ’s ochtends om 9 uur melden in Laren.
We starten rustig en het was al fijn om elkaar weer te zien.
Daarna gingen we naar de aula waar ons verteld werd hoe alles zou gaan lopen die dag en waar je allemaal verwacht wordt.
En toen begon het officiële gedeelte! Ik zat in de eerste ronde waarin ik een pitch moest houden wat ik voor het speciaal onderwijs kon betekenen en waarom ik leraar van het jaar zou moeten zijn.
Dit was uiteraard digitaal voor een jury, die meteen na mijn pitch vragen mochten stellen voor het interview.
Waar ik normaal gesproken redelijk zenuwachtig kan zijn voor dit soort dingen, was ik nu juist uitermate rustig. Ik wist waar ik het over wilde hebben en na 25 minuten was het gesprek klaar. Ik had het idee dat we nog maar 5 minuten bezig waren en ik nog uren door kon praten met ze over het onderwijs.
De uitreiking
Na mijn ronde volgden uiteraard ook de andere 2 finalisten nog en kon ik in die tijd bijpraten met de finalisten en andere genodigden die er waren.
Maar na de lunch kwam toch het moment waar we al die tijd op hadden gewacht. De uitreiking!
Helaas geen honderden collega’s en leerlingen, maar een ingetogen uitreiking in de aula van de school.
Volop camera’s, zodat alle mensen het thuis konden volgen via de livestream.
Eerst was er nog een speech van Peter Heerschop, maar daarna kon er echt begonnen worden.
Voor elke sector werd er eerst een filmpje getoond van alle drie de genomineerden.
Daaropvolgend kwam de huidige leraar van het jaar, tevens juryvoorzitter voor die dag, naar voren om het juryrapport te overhandigen aan Andrew, presentator en voorzitter van de stichting Leraar van het jaar.
Het juryrapport
Allereerst kwam het PO, waarin Angela Esajas werd uitgeroepen tot leraar van het jaar.
Daarna was het al de beurt aan het SO.
Ik heb naderhand even teruggekeken wat mijn hartslag was op het moment dat het juryrapport werd opengemaakt,
Ik denk dat ik per direct opgenomen zou zijn in het ziekenhuis.
Het juryrapport:
Deze leraar begeleidt zijn leerlingen met liefde en respect. Je zoekt verbinding als docent met het voortgezet onderwijs en de arbeidsmarkt.
Je hebt oog voor wat de leerlingen ook als mens nodig hebben.
De leraar van het jaar is…..
En toen kwam mijn naam!
Dat was gewoon geweldig!
Ik ben blij dat ik toen nog even geen speech hoefde te geven, want ondanks wat je van tevoren zou bedenken, op dat moment was ik gewoon sprakeloos.
Daarna ging de verkiezing gewoon verder met het VO, waarin Ismail Aghzanay tot winnaar werd verkozen.
Ze sloten af met het MBO, waarin de winnares mede uit Brabant komt, Kirsten Cuppen uit Tilburg.
Speciaal onderwijs op de kaart zetten
Nu ik deze blog schrijf/af maak, zijn we al weer een week verder.
Het besef is gekomen dat ik als ambassadeur van het speciaal onderwijs komend jaar onze sector verder op de kaart mag zetten.
Mijn ideeën heb ik al meerdere malen mogen vertellen in verschillende interviews, al dan niet voor een camera, maar ben ook al tot de ontdekking gekomen dat wij als speciaal onderwijs nog een lange weg te gaan hebben.
Waarschijnlijk zijn we binnen het onderwijs de kleinste sector en acht men de andere sectoren toch hoger.
Ik hoop hier komend jaar heel hard tegen te strijden, omdat het speciaal onderwijs er echt toe doet!
Maar vooral samen met het VO wil ik meer de verbinding gaan zoeken.
Als school zijnde doen we dat al met 2 klassen, een 1e-jaars en een 3e jaars groep, binnen het reguliere VO.
Hopelijk kunnen wij een voorbeeld zijn voor meerdere scholen in Nederland en onze expertise delen met alle collega’s binnen het onderwijs.
Geef een reactie